Zegeltjes plakken

Zegeltjes plakken totdat het boekje vol is...

Stoppen met praten is dodelijk voor een (huwelijks-)relatie, zeggen Rolf en Susan Eikenhout. Zij trekken de vergelijking met een zegeltjesplakboekje van de supermarkt. Als zich spanningen voordoen in een relatie, is het zaak dat de ene partner de ander van zijn of haar ergernis deelgenoot maakt. Om bijvoorbeeld ruzie te voorkomen kan in een relatie het patroon zijn ontstaan dat echtelieden hun irritatie voor zich houden.
​
​Ieder incident dat zich voordoet tussen man en vrouw, vergelijkt Rolf Eikenhout met het plakken van een zoveelste zegel in het boekje van de supermarkt. ,,De man of de vrouw plakt net zolang door tot het zegelboekje vol is. Tegen die tijd is het te laat.’’ Man en vrouw doen er verstandig aan hun probleem onder ogen te zien, voordat het zegelboekje is volgeplakt, menen zij.
​

Eikenhout trekt nog een andere vergelijking: ,,In vrijwel iedere baan is het tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld dat een baas eenmaal in het jaar met een werknemer om de tafel gaat voor het houden van een functioneringgesprek. Wat gaat er goed? Wat kan wellicht beter? Ook in een huwelijksrelatie is het belangrijk om op gezette tijd als man en vrouw samen de balans op te maken.’’

Een heel jaar wachten vindt Rolf Eikenhout te lang. ,,Eigenlijk zou je als echtpaar iedere week een moment moeten inlassen om twintig minuten met elkaar te praten. Om bewust te vragen aan elkaar: ‘Hoe gaat het met jou. En vooral: hoe gaat het met ons samen?’ Dat voorkomt zegeltjesplakkerij.

Juist door elkaar in het oog te houden en aandacht te hebben en vooral te houden voor elkaar, is een relatiebeter bestand tegen nare omstandigheden. Zoals werkloosheid, ziekte van jezelf, je partner of je kinderen. Volgens Eikenhout blijft geen mens in zijn of haar leven hiervan gevrijwaard. ,,Als je in de loop der jaren samen een goede relatie hebt opgebouwd, sta je er bij moeilijkheden niet alleen voor.  Samen kun je tegenslagen beter aan.’’

Koos Bijlsma