ROLF:
Regelmatig citeer ik voor Susan de 1e regel uit een lied van
Paul van Vliet: “Jij bent het beste wat mij is overkomen”.
TIP: Zeg gedurende de komende week elke ochtend en avond
​tegen je partner: Jij bent het beste wat mij is overkomen!
Probeer het maar eens.

1970: Verkering!
We waren jong en onbezonnen. Verliefd. En wat was Susan mooi! Lange blonde haren en een minirok. Ze was spontaan en avontuurlijk. Daar ontbrak het bij mij vaak aan. Zo samen en ook zo verschillend. En zo rolden we in 1976 het huwelijk in. Ik had geen flauw benul van wat een huwelijk inhield. Ik dacht dat een huwelijk (of relatie) vanzelfsprekend stand zou houden. We hadden het toch leuk samen.

Een relatie is nooit gewoon en vanzelfsprekend. Daar moet je elke dag aan werken.
Na de 1e verliefdheid heb je al gauw de ‘smaak’ van het weerbarstige alledaagse leven te pakken.
​
Gezin, werk of geen werk. Soms kinderen, nog thuiswonend óf al bijna het huis uit …. vertrouwen in elkaar of soms even niet…. zelfvertrouwen…of niet, twijfels aan jezelf en aan je relatie? Is het veilig genoeg? Is er genoeg vertrouwen? Heb je ondanks alle twijfels het lef en de durf én de overtuiging om het toch te wagen met die ander én het vol te houden?

Toen we laatst van een hotelketen via internet weer een prachtige aanbieding langs zagen komen naar een mooi zonnig oord, stond er bij: all-inclusive. ​